Het belangrijkste is dat volwassenen snappen dat kinderen allemaal verschillend zijn en dat dat normaal is.
Ik vind dat kinderen te snel geproblematiseerd worden omdat dat verschillend zijn door velen nog steeds niet gesnapt wordt. Laat kinderen zichzelf zijn. Laat kinderen hun zelfvertrouwen behouden of help kinderen hiermee.
Begeleidt ze met hun emoties. Omgaan met emoties, het belangrijkste om te leren op de basisschool. Ik zie veel leerkrachten worstelen met eigen emoties(!). Dus ook te leren/mee bezig te zijn op de Pabo (en bij andere scholen en opleidingen).
Luister naar kinderen zelf, luister naar ouders. Met z’n allen samenwerken met een liefdevol 
.
Je kunt optuigen wat je wil met veel bla bla-regels en gebakken lucht-procedures. Raden, Comité’s, Doorzettingsmachten, Inspecties of hoe die ook allemaal heten. Die gaan het niet redden omdat die niet werken met het echte leven maar met een bedacht en voorgeschreven leven. Een kunstmatig leven. En dat werkt dus niet. Ze maken het alleen maar nóg erger.
Liefde, dat is de weg. Ik schreef er eerder een stuk over op Facebook: https://tinyurl.com/tzakg6r
Kijk dan maar eens naar de volwassenwereld. Kun je het bedachte zien? Kun je al het kunstmatige zien? Het werkt niet en dat is nog maar heel zacht uitgedrukt.
Laten we echt leven.
* Annette